Zware eerste fietsweek

We zijn nu in Khorammabad en hebben een rustdag na een week fietsen. De route die we hebben afgelegd: Kashan-Natanz-Afjan-Chadegan-Aligudarz-Shuleh abas- Khorramabad

Opgepakt, materiaalpech en tegenwind
De eerste twee dagen zit het ons niet echt mee. We zijn pas een uur aan het fietsen als Guus een foto maakt van een martelaren bord (ter verering van de slachtoffers van de Iran-Irak oorlog). We hadden niet gezien dat op de achtergrond een militair bouwwerk stond en we werden aangehouden. Na lang wachten namen ze ons mee naar het politiebureau in Kashan. Niemand sprak Engels en we moesten lang wachten. Ze waren vriendelijk en we kregen zelfs ijsjes maar het duurde wel 4 uur, en een gewiste foto, voordat we weer vrij waren en met onze fietsen weer precies stonden waar we die ochtend begonnen: Kashan... Onze host, hamid, kwam ons meteen te hulp en we namen een bus naar de volgende plaats, Natanz. Voor ons is het misschien raar maar stadsparken zijn hier een soort openbare kampeer plaatsen. We hebben een mooi plekje onder de bomen en er zijn hier schone wc's en drinkwater :)

De volgende dag gaan we eindelijk heel de dag fietsen. Na een paar uur begint de wind flink aan te zetten en we hebben heel de dag hevige tegenwind, het helpt ook niet dat mijn ketting breekt maar dit is gelukkig in een halfuur gefixt. Af en toe worden we bijna van de weg geblazen en we zijn bek af als we 12 uur later 75 km hebben afgelegd... Gelukkig kunnen we goed slapen in een pelgrimshuisje naast een Mausoleum. Het waait hard!

Vriendelijke politie
Als buitelanders vallen we nogal op in een regio waar nooit toeristen komen. Op een dag werden we wel 3 keer aangehouden voor pastpoort controle en vroegen ze waar we naartoe gingen. Van Chadegan naar Daran reed er de hele tijd een politie auto achter ons. We vroegen ons af wat ze aan het doen waren en toen we een praatje maakte bleek het dat we een escort gekregen hadden! Toen het weer hard begon te waaien vroegen we of ze voor ons konden aan rijden zodat wij uit de wind konden fietsen :) Ze waren erg nieuwschierig en vriendelijk en bij het afscheid mochten we zelfs een foto van ze maken.

Prachtige bergen
Na Aligudarz rijden we een prachtig berg gebied in. Er zijn bijna geen auto's en na een tijdje houdt ook het asfalt op. Het is flink ploeteren tegen de bergen op, zeker als er veel grind op de weg ligt. De beloning is echter zeker de moeite waard: het uitzicht in de bergen is prachtig en we worden uitgenodigd bij een nomaden familie. Ze wonen met heel de familie in een tent en houden geiten en schapen. Het is erg bijzonder om te zien hoe deze mensen leven.

Nodaden familie voor hun tent (gemaakt van geiten haar), prachtig uitzicht in de bergen na een zware klim op onverharde weg.

In de dorpen en steden waar we nu komen zijn geen couchsurfers maar dat is ook helemaal niet nodig in Iran. Elke keer als we in een stadje zijn worden we aangesproken en bij mensen thuis uitgenodigd :) We krijgen lekker Iraans eten, een fijn bedje en kunnen de dag erna weer verder fietsen.
Onze conditie wordt met de dag beter en we gaan vanaf morgen verder fietsen richting Armenie. We zijn nu al 2 maanden weg van huis en ik heb wel een beetje last van heimwee, zeker na al die leuke berichtjes voor mijn verjaardag. Ik mis alle mensen thuis en mijn normale leventje in Den Bosch... Alle natuur doet ons wel erg goed en Armenie en Georgie zullen een welkome afwisseling zijn na 7 weken in Iran.

Fietsen!

Eindelijk is het dan zover: Wij gaan fietsen! :) Het viel niet mee de fietsen in tehran op te halen. We moesten een week wachten (nog steeds weet niemand waarom want ze lagen gewoon in de loods) en op het vliegveld werden we naar meer dan 10 verschillende balies gestuurd. Toen ging ook nog de douane bijna dicht en moesten we rennen naar het volgende loket. Uiteindelijk hebben we via de manager (het heeft voordelen om buitenlander te zijn) toch nog onze fietsen dezelfde dag kunnen ophalen.


Vuurdoop in de woestijn
Vanuit Kashan maken we een 2 daagse tocht in de woestijn. We vertrekken om 6 uur 's ochtends om de hitte voor de zijn. Het is heerlijk op de fiets te zitten! Eindelijk vrijheid en onafhankelijkheid :) Het is een indrukwekkend landschap om doorheen te fietsen, met de fiets ervaar je het veel intenser dan met de jeep in Turkmenistan. We bezoeken een zoutmeer met grote zoutvlakte en mooie zandduinen. We slapen bij een oude caravansarai, een soort klein fort waar de handelskaravanen (met kamelen) vroeger halt hielden. Vlak voordat we in de stad terug zijn breekt een van mijn pedalen af. We krijgen gelukkig snel hulp en de fiets wordt vandaag gemaakt. Morgen weer om 5 uur op en lekker fietsen :)


De route voor de komende 3 weken (ongeveer):
We fietsen van kashan weer richting esfahan en gaan dan het Zagros geberte in. Dit is een groen gebied waar nu veel nomaden rondtrekken. We fietsen door naar Khorammabad, tussen Kermanshah en hammadan in naar Miandoab en langs het meer naar tabriz. Dan gaan we naar de grens met Armenie.

Esfahan de halve wereld

Esfahan is verreweg de mooiste stad van Iran. Midden in de nacht komen we aan met de bus, we laden onze fietsen uit en rijden naar het dichtsbijzijnde park om daar de eerste outdoor nacht in Iran door te brengen :) We verblijven bij een grote Iraanse familie en het is erg gezellig donderdagavond (bij ons de zaterdagavond) met heel de familie te eten. We bezoeken de prachtig verlichte Sio se pol burg en het voelt alsof je in een sprookje van 1001 nacht bent beland. Zoals op veel plekken in Iran kun je meteen buiten de stad heerlijk in de bergen wandelen en van de schone lucht en het uitzicht genieten. De schoonheid van de moskeeen is overweldigend! Nouja kijk maar gewoon naar de foto's:

De grote koepel van de imam moskee

Eten met de familie van Ahsgar
Koepel van de Sheikh Lotfollah moskee

De Si-o-se-pol burg

Pas op de plaats in Tehran

We hebben het ontsettend naar onze zin in Iran en worden overladen met de befaamde Iraanse gastvrijheid en vriendelijkheid. Onze host en mensen die we leren kennen nemen ons overal mee naartoe waardoor we veel zien en meemaken. Nu is het echter tijd om even wat rust te nemen. Het vele sociale contact is leuk maar ook erg vermoeiend, er wordt niet altijd goed met ons overlegd en soms zijn we ineens een hele dag in de weer zonder een moment rust. We logeren nu bij twee Iraniers die in twee jaar de wereld zijn rondgefiets en we kunnen hier goed uitrusten.

Er is nog een reden waarom we een pas op de plaats moeten maken want we kunnen Tehran namelijk niet verlaten. Onze fietsen zijn woensdag in Nederland verzonden naar Tehran maar we kunnen ze nog niet ophalen. Er zit een bureaucratische procedure tussen waarvan niemand precies weet hoelang die duurt. We moeten elke dag de volgende dag terugbellen de volgende dag moeten terug bellen. Hopelijk kunnen we ze woensdag ophalen en eindelijk op de fiets stappen! We kijken er erg naar uit na alle steden en cultuur ook de intense natuur van Iran te gaan beleven.

De drukke en overvolle hoofdstad Tehran

Tehran heeft de reputatie een van de meest vervuilde steden van de wereld te zijn. Wat wil je ook met 15 miljoen inwoners en op een werkdag 20 miljoen mensen in een stad. Het verkeer is een totale meestal vastgelopen chaos en er hangt op de meeste dagen een gelig bruine waas van smog boven de stad. Toch heb je ook oases van rust in de stad in parken en bij mensen thuis. De stad grenst aan een hoog gebergte (hoogste top: 5671m) en hier kun je heerlijk wandelen en genieten van de berglucht. Na een relaxte wandeling lekker theedrinken en kletsen in een van de vele theehuizen waar je ook een lekker dutje kunt doen :)

Het fijnste aan Tehran zijn de leuke mensen die we allemaal ontmoeten. Het is hier inderdaad een stuk liberaler dan veel andere plaatsen. Je ziet stelletjes hand in hand lopen en veel (van de rijkere) mensen hebben in Europa gereisd. We horen van veel mensen verhalen over het wanbeleid van de president. Aangrijpend zijn de verhalen van Masha die met alle demonstraties na de verkiezingen heeft meegelopen. Er was veel hoop maar uiteindelijk voelt ze zich machteloos, de overheid gebruikte zwaar geweld tegen de demonstranten en veel mensen zijn doodgeschoten.
Je loopt in de bergen en komt tegen, natuurlijk: Fitnessapperatuur ?!

Op een feestje in Tehran spelen we hints. Jaaa, hoe ga ik een chromosoom uitbeelden...

Oude beschavingen in Iran

Iraniers zijn niet voor niets trots op hun pre islamitische geschiedenis. Het Perzische rijk was op zijn hoogtijdagen 500-330 v. chr. enorm groot en machtig. We bezoeken de ruwines van de oude hoofdstad Persapolis. Veel van de hoofdstad is vernietigd door de legers van Alexander de Grote, de Arabieren en de Mongolen. Daarnaast gebruikte de lokale bevolking de ruwines als bouwmateriaal en hebben westerse expedities veel meegenomen. Desondanks zijn de overblijfselen erg indrukwekkend. Overal zijn inscipties in drie talen waardoor er veel bekend is over het rijk en onze gids heeft ons veel te vertellen :)

In het nationaal museum komen we erachter dat er al meer dan 700.000 jaar mensen wonen in het huidige Iran. De brons tijd (3000-2000 v. Chr.) begon in deze regio waar ze voor het eerst ontdekte hoe ze brons konden maken en bewerken.

De perzen stammen af van de Indo-European branch en hebben dezelfde voorouders als de meeste Europeanen, dezelfde voorouders als ons! Veel Iraniers vinden het een beledeging als je ze voor Arabier aanziet, dat zijn immers barbaren...

De mooie parken van Shiraz

Veel Iraniers vinden Shiraz de mooiste stad van Iran en nu snappen we ook waarom. Het ligt vol met prachtige parken! Het is hier gelukkig wat minder warm dan in Jazd en de hele vrijdag lopen we door de parken in het noorden van de stad. Iedereen is op vrijdag vrij en het park is afgeladen met families en vrienden die aan het picknicken zijn. Als wij in het park gaan zitten duurt het ook niet lang voordat mensen een praatje komen maken en eten aanbieden. Twee grote Iraanse dichters komen uit Shiraz waarvan de bekenste Hafez is. Iraniers hebben een gezegde dat elk huis twee dingen moet hebben: de Koran en Hafez. Het is heerlijk om een tijdje in het park rondom de tombe van Hafez te zitten. Er zijn veel Iraniers jong en oud die gedichten lezen en aan elkaar voorlezen.

De tombe van Hafez en de tapijten bazaar in Shiraz.



Shiraz staat er om bekend een liberale stad te zijn. Voor de komst van de Arabieren (700 n. chr), en dus de Islam, was de stad beroemd om zijn lekkere wijn. Alcohol is officieel verboden maar niet moeilijk te krijgen. Zoals Farzan, onze host het zei: "Het is eigenlijk makkelijker dan water kopen want voor een fles water moet ik naar de winkel. Ik bel gewoon een mannetje op en die komt het bij mij thuis bezorgen". Als we het in de auto over goede films hebben neemt hij ons mee naar zijn DVD dealer. Dit is een winkeltje waar je alle DVD's die je maar wilt met een gekopieerd hoesje kunt bestellen voor minder dan een euro. De laastste avond koken we Nederlands voor Farzan en een vriendin, we drinken wijn, het is gezellig en de Islamitische Republiek lijkt even heel ver weg.