Zware eerste fietsweek

We zijn nu in Khorammabad en hebben een rustdag na een week fietsen. De route die we hebben afgelegd: Kashan-Natanz-Afjan-Chadegan-Aligudarz-Shuleh abas- Khorramabad

Opgepakt, materiaalpech en tegenwind
De eerste twee dagen zit het ons niet echt mee. We zijn pas een uur aan het fietsen als Guus een foto maakt van een martelaren bord (ter verering van de slachtoffers van de Iran-Irak oorlog). We hadden niet gezien dat op de achtergrond een militair bouwwerk stond en we werden aangehouden. Na lang wachten namen ze ons mee naar het politiebureau in Kashan. Niemand sprak Engels en we moesten lang wachten. Ze waren vriendelijk en we kregen zelfs ijsjes maar het duurde wel 4 uur, en een gewiste foto, voordat we weer vrij waren en met onze fietsen weer precies stonden waar we die ochtend begonnen: Kashan... Onze host, hamid, kwam ons meteen te hulp en we namen een bus naar de volgende plaats, Natanz. Voor ons is het misschien raar maar stadsparken zijn hier een soort openbare kampeer plaatsen. We hebben een mooi plekje onder de bomen en er zijn hier schone wc's en drinkwater :)

De volgende dag gaan we eindelijk heel de dag fietsen. Na een paar uur begint de wind flink aan te zetten en we hebben heel de dag hevige tegenwind, het helpt ook niet dat mijn ketting breekt maar dit is gelukkig in een halfuur gefixt. Af en toe worden we bijna van de weg geblazen en we zijn bek af als we 12 uur later 75 km hebben afgelegd... Gelukkig kunnen we goed slapen in een pelgrimshuisje naast een Mausoleum. Het waait hard!

Vriendelijke politie
Als buitelanders vallen we nogal op in een regio waar nooit toeristen komen. Op een dag werden we wel 3 keer aangehouden voor pastpoort controle en vroegen ze waar we naartoe gingen. Van Chadegan naar Daran reed er de hele tijd een politie auto achter ons. We vroegen ons af wat ze aan het doen waren en toen we een praatje maakte bleek het dat we een escort gekregen hadden! Toen het weer hard begon te waaien vroegen we of ze voor ons konden aan rijden zodat wij uit de wind konden fietsen :) Ze waren erg nieuwschierig en vriendelijk en bij het afscheid mochten we zelfs een foto van ze maken.

Prachtige bergen
Na Aligudarz rijden we een prachtig berg gebied in. Er zijn bijna geen auto's en na een tijdje houdt ook het asfalt op. Het is flink ploeteren tegen de bergen op, zeker als er veel grind op de weg ligt. De beloning is echter zeker de moeite waard: het uitzicht in de bergen is prachtig en we worden uitgenodigd bij een nomaden familie. Ze wonen met heel de familie in een tent en houden geiten en schapen. Het is erg bijzonder om te zien hoe deze mensen leven.

Nodaden familie voor hun tent (gemaakt van geiten haar), prachtig uitzicht in de bergen na een zware klim op onverharde weg.

In de dorpen en steden waar we nu komen zijn geen couchsurfers maar dat is ook helemaal niet nodig in Iran. Elke keer als we in een stadje zijn worden we aangesproken en bij mensen thuis uitgenodigd :) We krijgen lekker Iraans eten, een fijn bedje en kunnen de dag erna weer verder fietsen.
Onze conditie wordt met de dag beter en we gaan vanaf morgen verder fietsen richting Armenie. We zijn nu al 2 maanden weg van huis en ik heb wel een beetje last van heimwee, zeker na al die leuke berichtjes voor mijn verjaardag. Ik mis alle mensen thuis en mijn normale leventje in Den Bosch... Alle natuur doet ons wel erg goed en Armenie en Georgie zullen een welkome afwisseling zijn na 7 weken in Iran.