Pas op de plaats in Tehran

We hebben het ontsettend naar onze zin in Iran en worden overladen met de befaamde Iraanse gastvrijheid en vriendelijkheid. Onze host en mensen die we leren kennen nemen ons overal mee naartoe waardoor we veel zien en meemaken. Nu is het echter tijd om even wat rust te nemen. Het vele sociale contact is leuk maar ook erg vermoeiend, er wordt niet altijd goed met ons overlegd en soms zijn we ineens een hele dag in de weer zonder een moment rust. We logeren nu bij twee Iraniers die in twee jaar de wereld zijn rondgefiets en we kunnen hier goed uitrusten.

Er is nog een reden waarom we een pas op de plaats moeten maken want we kunnen Tehran namelijk niet verlaten. Onze fietsen zijn woensdag in Nederland verzonden naar Tehran maar we kunnen ze nog niet ophalen. Er zit een bureaucratische procedure tussen waarvan niemand precies weet hoelang die duurt. We moeten elke dag de volgende dag terugbellen de volgende dag moeten terug bellen. Hopelijk kunnen we ze woensdag ophalen en eindelijk op de fiets stappen! We kijken er erg naar uit na alle steden en cultuur ook de intense natuur van Iran te gaan beleven.

De drukke en overvolle hoofdstad Tehran

Tehran heeft de reputatie een van de meest vervuilde steden van de wereld te zijn. Wat wil je ook met 15 miljoen inwoners en op een werkdag 20 miljoen mensen in een stad. Het verkeer is een totale meestal vastgelopen chaos en er hangt op de meeste dagen een gelig bruine waas van smog boven de stad. Toch heb je ook oases van rust in de stad in parken en bij mensen thuis. De stad grenst aan een hoog gebergte (hoogste top: 5671m) en hier kun je heerlijk wandelen en genieten van de berglucht. Na een relaxte wandeling lekker theedrinken en kletsen in een van de vele theehuizen waar je ook een lekker dutje kunt doen :)

Het fijnste aan Tehran zijn de leuke mensen die we allemaal ontmoeten. Het is hier inderdaad een stuk liberaler dan veel andere plaatsen. Je ziet stelletjes hand in hand lopen en veel (van de rijkere) mensen hebben in Europa gereisd. We horen van veel mensen verhalen over het wanbeleid van de president. Aangrijpend zijn de verhalen van Masha die met alle demonstraties na de verkiezingen heeft meegelopen. Er was veel hoop maar uiteindelijk voelt ze zich machteloos, de overheid gebruikte zwaar geweld tegen de demonstranten en veel mensen zijn doodgeschoten.
Je loopt in de bergen en komt tegen, natuurlijk: Fitnessapperatuur ?!

Op een feestje in Tehran spelen we hints. Jaaa, hoe ga ik een chromosoom uitbeelden...