Guus gaat alleen verder: Hoe, wat, waar, hoelang en waarom

Het idee om alleen veder te reizen bestaat al van voor ons vertrek maar altijd met het idee dat ik wel zou zien wat ik zou willen als het eenmaal zover was. De definitieve keuze hierover viel in Yerevan omdat ik toen contact gehad heb met mijn werkgever en dat de kans vrij groot is dat ik mijn werkzaamheden te kunnen hervatten na de zomer, wat inhoud dat ik besloten heb niet voor de zomer terug te reizen naar NL om werk te gaan zoeken voor na de zomer.

Wat nog tot op het laatse moment geen duidelijk over is geweest was waneer Sofie zou vertekken. Haar vertrek voelde dan ook gehaast en was emotioneel en verliep ook niet helemaal vlekkenloos. Afscheid nemen viel zwaar, na ruim 3 maanden bijna dag in dag uit bij elkaar voelt het alsof iemand uit je leven loopt en een deel van je meeneemt, het gevoel van een soort "fantoom amputatie" heerst dan nog een paar dagen. Mijn ervaring is dat je het beste meteen dingen kunt gaan ondernemen en bezig gaan om aan dit gevoel te wennen.

Sinds Sofie's vertrek heb ik in Georgie gefietst, nieuw mensen ontmoet en plannen gesmeed en uitgewerkt voor de overige weken die ik hier nog wil gaan blijven. Sinds enkele dagen is er eindelijk duidelijkheid gekomen over de mogelijkheden voor komende weken en hier volgt een korte omschrijving van wat ik hoop te gaan doen.

-Terug naar Yerevan om vrienden daar te zien (die in Augustus weg zullen zijn) en de Aragats (hoogste berg van Armenie, 4090m) samen met een nieuw Nederlandse vriend (Koen).
-WK finale kijken met de locale NL voetbal fanclub in Tbilisi
-Een meer daagse excursie om Mt Kazbek (5047m) te beklimmen
-Terug naar Azerbaijan waar ik rond de 10 dagen heb om te wandelen en enkele overige dingen waar we vorige keer te weining tijd voor hadden te bezoeken. En als ik de kans krijg, de Sahdag (hoogste berg van Azerbaijan, 4243m) te beklimmen
-Op 27 Juli komt een zeer goede Nederlandse vriend (Querijn) naar Georgie om samen een 11 daagse wandeling in het noord oosten samen te doen en hij vertrekt weer in de nacht van 11 op 12 Augustus
-Met alle mijn bezittingen naar Yerevan verhuizen en de overige tijd die ik nog heb naar Nagorno-Karabakh, oa om meerdere dagen te wandelen
-Rond 20 Augustus vlieg ik naar Kiev om daar oa Chernobyle te gaan bezoeken en de onafhankelijksdag van Oekraiene te vieren op 24 Augustus.
-Naar Moldavie (via Odessa) om daar de onafhankelijksdag te vieren op 27 Augustus en enkele dingen te bezoeken die ik nog niet gezien heb
-Terug naar Transnistie om Andrey (onze oude host) op te zoeken en op kraam bezoek te gaan en hun 20ste onafhankelijks dag (2 September) te vieren (wat groots gaat worden) en nog steeds geregeerd word door de zelfde presisdent Igor Smirnov (68 jaar)

Tot hier is het vrij zeker en ik blijf dus zeker tot September weg. Aan het eind van de zomervakantie moet ik aan mijn werkgever mijn terug keer datum laten weten (en hopen dat er er genoeg werk is) en dat hoeft dus momenteel ook nog niet beslist te worden. Er zijn plannen en ideeen en dat zijn de volgende:
-Terug naar Odessa en dan met de trein naar de Krim en daar rond fietsen
-Via Kerch (de grens) de grens over naar Rusland en naar Sochi rijden
-Abkhazia bezoeken en terug naar Sochi
-Naar huis voor het eerste weekeind van Oktober want dan is er een zeilweekeind waar ik bij wil zijn
-Terug aan het werk en iedereen weer zien en lekker lang genieten van alles en iedereen die ik al deze tijd heb moetne missen

Dus uiterlijk kom ik eind September terug. Maar sommige mensen zullen zich ook afvragen, waarom reis je veder en ben je niet samen met Sofie al eerder terug gekeerd? Ik ben gefacineert geraakt door de Kaucasus landen en ik heb nu de kans om de hoogste gebieden aan te doen (wat alleen zomers kan) en dingen zo gezegd "af te ronden".
De voornaamste reden om nog in oost Europa door te reizen is vooral de 20ste verjaardag van de PMR (Transnistrie). Dit is iets dat alleen deze zomer kan en mogelijk de laatste keer met de huidige president en met mijn fasinatie voor de voormalige Soviet Unie voelt dit als een unieke kans om terug te reizen naar de hoogtij dagen van de Unie met militare parades met alles erop en eraan. En daar komt bij dat ik al 2 jaar terug wil naar Kiev en Moldavie bleek daar gewoon heel mooi bij te passen. Maar als je dan al dat gezien hebt, waarom overweeg ik dan om NOG langer door te gaan? Ook daar is een reden voor, anders dan dat ik het doe om gewoon zo lang mogelijk weg te zijn of "gewoon, omdat het kan". De Russiese Rivera (met name de Krim) heb ik erg veel goeds over gehoord en schijnt heel erg mooi te zijn alleen overlopen door tourisme (uit Rusland en Oekraiene) tijdens de zomer maanden. En dan heb ik de kans om dit te bezoeken (met fiets) tijden het prachtige na seizoen in September. En dan is de door steek naar Rusland en Sochi wat de beste locatie is om Abkhazie te bezoeken, de plek die onlosmakelijk met Georgie verbonden is maar erg lastig te bezoek is vanuit het land zelf. Dus mijn interesse om daarheen te gaan is vooral gelinkt aan mijn interesse voor de Kaukasus regio en dit valt in dit geval te combineren met een bezoek aan de Krim. En het maakt ook deel uit van de voormalige Soviet Rivera.

Kortom, de reden dat ik alleen veder reis zijn de zelfde als waarom ik uberhaupt hierheen gereist ben, omdat dit deel van de wereld mij mateloos intereseerd en nu ik er reis en onderweg er mee over leer en lees is deze alleen maar gegroeit. En deze intresse breng ik nu graag veder in praktijk door veder te reizen, helaas alleen, maar liever alleen veder dan helemaal niet...