Van Yerevan naar Tbilisi

Het is lekker even een tijdje op een plek te zijn en Yerevan is een leuke stad. Na 2 nachten bij onze Iraanse vrienden huren we ons eigen sovjet appartementje en hebben we onze eigen stek. Guus krijgt het goede nieuws van zijn baas dat hij na de zomer weer als timmerman bij Drijvers terecht kan. Zijn plannen om langer te blijven worden nu serieus en concreter. Ikzelf blijf nog wat langer in afwachting.
Monument voor de Armeense genocide in Yerevan

We liften terug naar het Sevan meer en fietsen dan nog een stukje naar Dilijan. Dit wordt ook wel het kleine Zweden van Armenie genoemd en wij begrijpen wel waarop. Is het in de hoofdstad makkelijk 40 graden dan is het hier lekker koel en fris. De bergen staan vol met bossen en we maken een mooie wandeling van ruim 4 uur. De wandeling was wat langer dan gedacht en we komen moe in het dorpje voor Dilijan aan. We worden vrolijk aangesproken door een dorpbewoner en na 5 zinnen gewisseld te hebben nodigt hij ons uit voor koffie, dat kunnen we natuurlijk niet overslaan... :) De dochter spreekt goed Engels en we leren weer wat meer over deze regio van Armenie. Als we vragen hoe ver het nog lopen is naar het stadje bieden ze meteen aan ons even met de auto te brengen, we zijn erg moe en nemen het graag aan. We slapen is een bed en breakfast waar we zelf kunnen koken.

Klooster met uitzicht op het meer van Sevan

Het bed and breakfast was erg goed bevallen dus nemen we de volgende dag in Vanadror er weer een. Bij een fijne familie en op verzoek kookt de vrouw des huizes heerlijk voor ons. Wel lekker om na al dat zelfdoen jezelf even lekker in de watten te laten leggen :)

De laatste dag in Armenie is heerlijk en misschien wel een van de mooiste dagen. Grotendeels bergafwaards (we rijden Armenië immers uit) tussen de bossen en de bergen. De weg is op een plek voor de helft verzakt en dat wordt nu gemaakt dus er is zo goed als geen verkeer. Bij een barbeque tentje langs de weg stoppen we voor de lunch. We eten in de schaduw onder een rozenstruik, echt genieten. Het is voor mij wel raar om niet te weten of dit een van de laatste dagen is of dat ik ook nog in Georgie zal gaan rondreizen. Onderweg komen we langs 2 unesco kloosters, zelfs na zo veel kerker gezien te hebben erg mooi. 's avonds komen we bij een boeren familie terecht waar we natuurlijk kunnen mee-eten en blijven slapen :) De volgende dag fietsen we de grens met Georgie over en dan is het niet ver meer naar Tbilisi "Vaarwel Armenië!"

Graag gedaan!